Een spannende maand voor Buenos Aires, want de stad had de eer om de Jeugd Olympische spelen te organiseren. En daar moesten we bij zijn! Bij Oktober horen ook de Oktoberfesten. Gevierd van Duitsland tot in Argentinië. Dat moest ik met een groep vrienden met eigen ogen gaan zien. Vliegtuig in en op naar het bierfestijn. Zo brulden we niet veel later ‘Rosamundeee’ mee op de Cumbia beats en liepen we met een koude geit over straat.  Hoe dat zit, lees je in deze Throwback van Oktober.  

Jeugd Olympische spelen op z’n Argentijns

De Jeugd Olympische Spelen in Buenos Aires, het was me een happening van jawelste. Op ons Zuid-Amerikaans slomo tempo waren Jorge en ik helaas te laat om een wedstrijd bij te wonen, maar we hadden de opening nog. Het was de eerste keer in de geschiedenis van de Olympische Spelen dat de opening niet plaatsvond in een stadion, maar in de buitenlucht, midden op Avenida 9 de Julio, de breedste laan ter wereld (volgens de Argentijnen).

Wat een spektakel, wat een lichtshow! Wauw, wauw, en nog eens WAUW! De obelisc stond in het middelpunt, samen met alle jonge sporters! Na het benoemen van alle landen (uiteraard hard gejuicht bij Nederland), veranderde de Obelisc in alle kleuren van de regenboog, en dat niet alleen: Dit was de eerste keer dat ik mensen van de Obelisc heb zien rennen, fietsen en met de Argentijnse vlag van het puntje naar beneden heb zien lopen! (zie bovenstaande foto). Zelfs een kippenvel-momentje was aanwezig, toen de tango klanken uit de bandolean over Avenida de 9 julio galmden. Het spektakel werd afgesloten met een gigantisch vuurwerk.

Oktoberfesten in Argentinië, ja het bestaat echt!

Halverwege oktober was het tijd voor feest. En wat voor feest? De Oktoberfesten natuurlijk. Wie dacht dat alleen Duitsland er wat van kon heeft het mis. In Argentinië is namelijk het 3^e grootste Oktoberfest ter wereld. Daarvoor moesten we vliegen naar Cordoba om daar de bus te pakken richting Villa General Belgrano. Het dorp waar het allemaal gebeurd.

Maar je zult je wellicht afvragen, waarom is er in hemelsnaam een Oktoberfest in Argentinië? Well, begin 1900 kwamen veel immigranten uit Duitsland, Zwitserland, Italië en Oostenrijk naar Villa General Belgrano om zich te er te vestigen. Rond de 2^e Wereld Oorlog kwamen er niet alleen gelukszoekers op af, maar werd het ook een schuilplek voor Nazi’s. Tegenwoordig bestaat het dorp vooral uit Duitse-Oostenrijkse architectuur, eten en de jaarlijkse Oktoberfesten dus! Wij trapten ons weekend dan ook af op z’n Duits, met bradwurst und kartoffel salad.

Lucho, onze Argentijnse mattie was de geluksvogels. Hij mocht met 5 Nederlanders op pad, omdat Jorge ‘m ertussenuit kneep.  Gelukkig weet hij al een tijdje dat we nogal goed zijn met switchen van Nederlands, naar Engels en weer terug naar Spaans. Piece of cake! Jorge moest voor werk naar Bogota, Colombia. Geen straf, want het was voor hem ook de eerste keer terug naar zijn land, na 2 jaar niet thuis te zijn geweest (Lees hier over mijn terugkomst in Nederland). Daarentegen moest hij wel ons vrienden weekend missen. We dronken wel een biertje extra voor hem. En hoe? Je kon alleen bier bestellen in je eigen gekochte bierpul. Leuk voor de foto’s en als souvenir.

Klein reviewtje over de Oktoberfesten in Villa General Belgrano: Het is een gigantisch feest waar alle omliggen dorpen voor uittrekken. Het is erg leuk dat het zo lokaal is en niet overspoeld wordt met toeristen. Verre van dat! Ook hier zit de sfeer er goed in en doen de Argentijnen ten opzichte van de Duitsers niet onder qua bierconsumptie. Na wat bierspelletjes, bradwurst en tiroler dansgroepen werd het tijd voor het echte werk, springen op de beats van leuke Argentijnse bands.

Ik miste alleen de mensen in lederhosen en tiroler jurkjes nog. Dus de Oktoberfesten een must als je in Oktober in Argentinië bent? Nee. Leuk om mee te maken als je in de buurt bent of in Argentinië woont: Ja! En die Oktoberfesten in Duitsland… die moeten er toch echt nog een keer van komen.

Aangezien het weer geen roet in het eten gooide en we niet nog een dag gingen bierfesten, deden we zoals een echte Argentijn betaamt: een Asado (BQQ) organiseren. Gehuld met een bevroren geit over de schouders, kolen en groenten liepen we eent ijdje in de volle zon terug naar ons fijne huisje. Onze enige echte Argentijn, Lucho, kon natuurlijk niet achterblijven en wist de geit als professioneel Asador goed te bereiden. Lekker vlees, maar je moet wel even goed zoeken. De volgende ochtend zorgde een snel ontbijtje in de zon voor een fijne afsluiter van een top vriendenweekend!

Op de terugweg maakte we nog een pitstop in Cordoba centrum. Het was een feestdag in Argentinië, dus er was amper een kip op straat te bekken. Des te meer ruimte om lekker toeristische foto’s te maken op Plaza San Martin. Eerste indruk van Cordoba: Mooi, relaxt en het lijkt erg op Buenos Aires qua architectuur. Het werd dus een gevalletje ‘been there, done that’.

Back to school with Brother

Back to business! Niet alleen op het werk, maar ook met mijn cursus Digital Marketing bij Brother Buenos Aires (Escueala Creativos). Ik mis op mijn werk soms het marketing aspect en dus besloot ik er zelf iets aan te doen om niet achter te blijven qua kennis. Ik heb lang getwijfeld, want alles was in het Spaans, maar… I did it! Een maand land, twee keer per week, was ik weer terug in de schoolbanken. Het was interessant en leuk om er weer mee bezig te zijn. En misschien ben ik nog wel het meest trots dat ik deze lessen allemaal goed kon volgen in het Spaans.

Hiermee is er weer wat meer motivatie en energie terug. Vamos a November!