Opeens weer moe op door de weekse avonden. Dat was even anders dan de afgelopen maanden. Op zaterdag ging de wekker net zo vroeg. Naast nieuw werk begon namelijk ook mijn vrijwilligerswerk in de sloppenwijken van Buenos Aires. Met lachende kinderen om me heen kreeg ik weer een hoop energie terug. Meer dan genoeg om aan het einde van de maand te juichen bij de wedstrijd Argentinië – Haïti. 

Mijn eerste maand als ZOEKER

Laten we meteen met het mooiste beginnen! Na maandenlang op internet speuren en ongeveer 80 e-mails, brieven en postduiven verstuurd te hebben, mocht ik op 2 mei (1 mei is dag van de arbeid, goed begin) beginnen aan mijn nieuwe baan. Met een mooi woord ben ik nu sourcing specialist voor Accenture BeNeLux. Voornamelijk voor Accenture Nederland zoek ik actief op Linkedin (en andere kanalen) naar mogelijke kandidaten voor vacatures die openstaan. Deze zijn zo specifiek of op hoog niveau dat er amper reacties op komen of geen geschikte kandidaten solliciteren en dan kom ik om de hoek kijken. Als een echte Zoeker! Het is misschien niet de baan waar ik naar streef, maar halleluja ik heb een baan. Ik heb collega’s, ik heb weer een ritme en met het salaris op het einde van de maand mei kwam er ook weer een stukje onafhankelijk terug. En dat doet een Nederlandse vrouw goed!

Blije kindergezichten en gezonde buikjes

Naast mijn werk begon ik ook met vrijwilligerswerk in de sloppenwijken van Buenos Aires – ook wel villa’s genoemd. Ik help kinderen tussen 8 en 12 jaar tijdens voedingsworkshops dat onderdeel uitmaakt van het project Delicias de Alicia. Spelenderwijs leren de kinderen in zes workshops over de schijf van 5. Wat is goed voor je en wat niet? Ze vinden het maar wat interessant!

Daarnaast mogen de kinderen tijdens 4 workshops zelf hun gerechten klaarmaken. Lees: rondvliegende geplette bananen en stukjes tomaat in het haar. De kinderen zijn ze zo trots als een pauw als ze hun zelfgemaakte gerecht op het einde van de workshop mogen opeten. Geweldig om te zien. Als ze in de laatste workshop een heus diploma krijgen is de bal rond. Dit mooie project wordt ge gefinancierd door catering en een maandelijks ‘closed-door’ restaurant van Delicias de Alicia.

Bij de NGO, die op dit moment de ruimte faciliteert voor de workshops, is het op zaterdag een grote chaos! Wij geven de workshop terwijl dokters in opleiding een deel van de ouders checkt, terwijl andere ouders hun kinderen naar huiswerkbegeleiding brengen. Er gebeurd zoveel moois in die chaos. De bewoners van de wijk kunnen het goed gebruiken. In eerste instantie viel de hoofdstraat me wel mee, maar toen ik via een zijstraat de wijk in liep besefte ik des te meer dat deze mensen anders wonen dan ik.

Het zijn niet voor niets villa wijken, ironisch genoeg het tegenovergestelde van villa wijken in Nederland. Het zijn smalle gangetjes waar veel te veel mensen op een paar vierkante meter in slecht gebouwde huizen wonen. Veel bewoners van de villa´s zijn te zwaar, met alle gezondheidsklachten van dien. Als een meisje van 1,5 jaar met een grote zak chips op straat rond rent, wordt het duidelijk waarom Delicias de Alicia in dit soort wijken voedings-workshops organiseerd. Ik ben blij dat ik een bijdrage kan leveren aan iets dat van groot belang is in het alledaagse leven, gezond eten. De kinderen leren waarom het zo belangrijk is en hoe ze het zelf op een leuke manier kunnen toepassen. Ze zijn enthousiast en ook de moeders zijn blij met alle recepten. En ik ben blij dat ik iets kan betekenen voor anderen.

Messi, Messi, Messi, doe je hattrick

Jorge had een verrassing voor me, iets dat ik heel leuk zou vinden (??). Waarom ik niet meteen op een voetbalwedstrijd in Argentinië kwam, weet ik niet. Dat wilde ik namelijk al heel lang doen. In bijna elk land dat ik in Zuid-Amerika bezocht heb ben ik naar een voetbalwedstrijd geweest, maar het land met de meeste voetbalgekken ontbrak nog steeds. Het is namelijk niet makkelijk om aan kaartjes te komen voor de 2 grootste clubs, La Boca of River, maar Jorge had nog iets beters: kaartjes voor het nationale team, Argentinië – Haïti (ja, die hebben serieus een team).

Het was weer als een Zuid-Amerikaanse wedstrijd hoort te zijn, zingen van het begin tot het einde, springen alsof je leven ervanaf hangt, spandoeken, trommels, gekkenhuis! Messi trakteerde het publiek op 3 treffers, een sein voor het hele stadion om zijn naam te blijven scanderen. Indrukkwekkend! Voor de afwisseling maakte Agüero ook nog een doelpunt! De afscheidswedstrijd voor het WK begint bleef dus op 4-0 voor Argentinië. De Argentijnen zijn er dus klaar voor, het WK staat voor de deur. Ondanks dat Nederland niet meespeelt, krijg ik zin in het WK. Laat juni maar komen. Het wordt een feestje in voetballand, in Argentinië.