Zoenend bovenop elkaar in de Chileense parken, salsa dansend in Colombia en drankjes bestellen voor elke meid in Ecuador. Ja, die Zuid-Amerikanen kunnen er wat van. Het woord flirten lijken zij uitgevonden te hebben. Aan passie geen gebrek! De eerste keer dat ik naar Zuid-Amerika ging was ik  ‘de vriendin van’. De tweede keer ging ik al reizend door verschillende landen als ‘happy single’. Beide kanten zorgden voor interessante taferelen.

Flirten als ‘de vriendin van’

Daar sta je dan in Zuid-Amerika als blond Nederlands meiske op stage. De Zuid-Amerikaanse mannen doen hun ding, doen hun dansje. Steeds wat dichterbij. “Nee, sorry, mijn vriend is even naar het toilet”. En weg zijn ze, want een vriend op de loer, dat is niet best. Behalve als ze gezien hebben dat mijn ‘invisible friend’ er niet is. Dan komen de vragen. “Waar is hij dan?”, “Laat hij je helemaal alleen uitgaan?”, “Ik zou dat NOOIT doen!” Nee, meneer Latino zou altijd aan de zijde van zijn vriendin staan. Vol trots verteld hij het, alsof het een poging is mij over te halen om mijn Hollandse kaaskop om te wisselen voor een Latijnse mooi-boy. Mooi niet! Tussen al zijn liefdevolle woorden, schuilt ook enige vorm van jaloezie. Stiekem zijn ze maar al te bang hun vriendin te verliezen aan een andere mooie prater. Ontkennen is niet nodig, er wordt vreemd gegaan bij het leven.

Het is een verwachtingspatroon dat zelfs de douane aan de grens kracht bij zet. Bij een controle wordt een fotoboekje van mijn vriend uit mijn tas gehaald en doorgebladerd. “Aaah Amore!”. “Si, señor!” “Maar waar is hij nu”? “In Nederland, señor”. “Hoelang heb je hem al niet gezien”. “Zeven maanden, señor! Beide heren kijken me geamuseerd aan: “Met hoeveel Latino’s ben je al vreemd gegaan?” Dus……

Flirten als ‘happy single’

Of ik mee wil, maar hij zegt niet wat we gaan doen? En zo zit ik achterop de scooter, haren wapperend in de wind, mijn armen omklemd om de latino voor me. Samen drinken we Baily’s op de eeuwenoude stadsmuren met een gitaar spelende meneer een stukje verderop. Er wordt gedanst op kleine eilandjes bij maanlicht, salsa gedanst alsof ons leven ervan af hangt en 3 dagen achter elkaar naar de film gegaan (omdat het kan!). Dan komen opeens je zogenaamde toekomstige schoonouders op bezoek. Alarmfase 1! Dan stelt moeders mij aan iemand voor als ‘de vriendin van’. Alarmfase 2. Het was een heerlijke tijd, maar het wordt tijd om te gaan.

Volgende land. “Weet jij hoe laat het duikcentrum open is?” “Dat haal je niet meer, spring maar achterop bij mij, achterop op mijn fiets”(Gers Perdoel heeft het ver geschopt). Zonder bagagedrager gaat dat moeilijk en zo zit ik een seconde later op de stang van het stuur. Gillend over het eiland als een 14-jarige! De fiets wordt gelukkig enkele dagen later verruild voor een rode Jeep! “Ik ga jou mijn eiland laten zien, señorita!”. Ik hoorde mezelf op dat moment geen ‘nee’ zeggen. Kletsend met mijn latino op een bankje bij de haven (inclusief onze grote vriend de zeeleeuw), schommelen over een ravijn en de zon zien zakken vanaf een verlaten wit strand. Dat zijn nog eens dates! Anders dan daten op het terras met een biertje erbij. Totdat het vliegtuig weer vertrekt.

Flirten op afstand

Terug in Nederland hebben we altijd Facebook messenger nog. Ping! Nummer 1: “I miss you babe”. Ping! Nummer 2: This could be us” met daarbij een foto van twee zeeleeuwen elkaar omhelzend op een zonnebedje. Meneer heeft humor en stuurt een foto van zichzelf in een schilpaddenschild: “Your turtle is on his way to Holland, slooowlllyyyyy”. Nummer 3: “How is it going with your boyfriend?” “I don’t have one”. “Aah well, then I can be your boyfriend”. Surreeee, doen we ff! Het wordt nog minder serieus als hij zegt in juni in Nederland te zijn. En toen werd het juli, daarna toch augustus. Vertel me maar wanneer het zover is!

Ja betrapt, ik ben ver-Zuid-Amerikaanst, zo kletsend met drie tegelijk. Ik hou het een paar dagen vol. Dan blijken ook de fantastische dates er niet voor te kunnen zorgen dat ik nog maanden door blijf typen. Het waren passievolle mannen, echte gentlemen, maar voor een Hollandse-Latino liefde blijkt Zuid-Amerika deze keer net iets te ver. En dus houd ik het nu maar weer op de dates met een Heineken biertje op een terras. Lekker Hollands!