De wekker gaat vroeg in de ochtend, de 4WD jeeps staan klaar voor het hostel. Nog drie uur rijden door de bergen vanaf Panama-city en we komen aan bij El Porvenir. Een catamaran van 16.5 meter ligt klaar voor een zeiltocht van 5 dagen via de San Blas eilanden naar het volgende avontuur. Oftewel, ik ga zeilend van Panama naar Colombia.

Normaal vertrekt de catamaran met wel 20 personen, nu bestaat onze groep uit 7 personen en 3 crew leden. We zetten koers richting de San Blas. De eerste mini eilandjes doemen op aan de horizon! Met ons reddingsbootje (de dingi) varen we gehuld in bikini richting immigratie eiland voor een stempel in ons paspoort uit Panama. Deze manier van grens-oversteken is weer eens wat anders.

Die namiddag meren we aan bij kokos eiland. Een eilandje dat je binnen 5 minuten oversteekt. Een Kuna familie, de inheemse bevolking van de San Blas, bezit dit eilandje. Er staat enkel 1 huisje met een paar hangmatten. Om aan inkomsten te komen verkopen ze bier voor $1,- aan zeilers die hun eilandje betreden. Het is een prima aangelegenheid om de groep beter te leren kennen en kennis te maken met het eiland en de Kuna indianen, die zich ietwat verlegen opstellen.

De Panamese regering heeft tot begin 20^e eeuw geprobeerd om van de Kuna indianen af te komen, maar door een verdrag hebben zij nu zeggenschap over ‘hun’ San Blas eilanden. Ze zijn trots op hun eilanden en dat is maar goed ook, want er liggen genoeg internationale kapers op de kust die graag de eilandjes vol bouwen met hotels. Gelukkig wordt dit voorkomen door de Kuna indianen, voor welk bedrag dan ook. Zelfs Donald Trump viste naast het net.

De volgende ochtend zetten we koers richting het volgende eiland. Niet voordat we vele mini-eilandjes onderweg passeren. De San Blas heeft iets magisch. De bounty eilandjes aan de horizon zijn mooier dan je je van te voren kan voorstellen. Ze steken af tegen de azuur blauwe zee! Chillend uit de trampolines van de Jacqueline bereiken we Robinson eiland.

Snorkels worden uit de boot gehaald en flipperen maar! Rondom een wrak van een schip in het water zwemmen vissen in alle kleuren en maten. Zelfs onze avondmaaltijd, meneer en mevrouw krab laten zich nog even levend zien.

Terwijl die avond de Kuna indianen snurkend en dronken in hun hangmatten liggen te slapen maken wij op hun eiland een mega kampvuur. Midden in de nacht, bij het licht van de palmbomen en met een sterrenhemel waar je ‘u’ tegen zegt, worden liedjes gezongen begeleid door gitaar. Het kapitein Jack Sparrow gevoel van kampvuur, rum, wit zand en palmbomen komt gelijk naar boven.

De volgende dag ontdekken we Robinson eiland bij daglicht. Palmbomen zwierend in de wind, roze schelpen, zeesterren, wit strand en een warm zonnetje op ons hoofd. Wat wil je nog meer? Misschien zwemmen midden in de nacht rondom de boot!? Koud wordt het namelijk niet en de algen doen het water blauw oplichten. Avatar is er niks bij!

Andrés, el capitán (de kapitein), heeft de boot klaargemaakt voor de grote oversteek. Na 3 dagen San Blas eilanden is het tijd voor open zee. Bij zonsondergang helpen we met het hijsen van de zeilen. We zijn klaar voor onze 35 uur open zee! Dit blijkt voor mij al snel minder plezierig door de hoge golven. Die avond laat ik de vers gevangen kreeft maar voor wat het is.

De volgende dag is zijn de golven gelukkig is minder heftig en draait mijn maag geen rondjes meer. Het is een gaaf gevoel om uren in de ‘middle of no where’ rond te varen naar een volgend land. Helemaal alleen zijn we niet, want een aantal dolfijnen plezieren ons met hun komst. Ook een Magi Magi vis, door ons Charlie genoemd, wil graag onze boot op. Een prachtige gekleurde vis die ook nog eens heerlijk smaakt als hij net uit de oven komt.

Met wat kletsen en filmpjes kijken komen we de uren en de golven door… en dan is er dat moment…Na 2 dagen…Land in zicht! Hallo Colombia, hallo Cartagena! Klaar voor het volgende avontuur!

Met een voldaan gevoel stap ik aan wal. De Jacqueline was een top boot, de crew kan als de beste koken, het vers gebakken stevige brood elke ochtend was erg gewenst, Andrés de kapitein was altijd in voor plezier zonder de verantwoordelijkheid voor de passagiers uit het oog te verliezen en onze groep maakte dit tot een van m’n beste lange-dagen tours die ik gedaan heb.

De foto’s zeggen jullie vast meer dan 1000 woorden. De ervaring zelf is nog 10 keer beter in het echt. Wat doe je dan als je gevraagd wordt of je in ruil voor vrijwilligerswerk nog een keer op en neer wil van Colombia naar Panama en terug? Daar zeg ik geen nee tegen! Zo veranderd mijn reis en zie ik Panama eerder terug dan verwacht. En nog beter…. op deze manier kan ik nog een paar keer genieten van een van de mooiste plekjes op aarde! Tot snel San Blas!
——————————————————————————————————————-

Wil jij ook genieten van dit mooie plekje? Alle boten rekenen dezelfde prijs: $550,-. Dit kun je rechtstreeks doen doen door contact op te nemen via de website van de boten of via Caciquecruiser die veel boten aanbied. De ene boot is beter dan de andere, er zijn behoorlijk wat verschillen in eten en ook de ene kapitein is niet even makkelijk als de andere. Ik was erg tevreden over mijn catamaran, maar helaas vaart deze sinds kort niet meer. Wil je wel een goede kapitein? Ga dan mee met kapitein André en zeiler Ese op de boot de Victory! De Kuna belasting en het vervoer van Panama-city naar de boot kost $55,-. Allemaal behoorlijk prijzig, maar het is ’t meer dan waard.