Throwback September, maand vol hoogtepuntjes en dieptepuntjes, liefde en wat tranen, vlak naast de deur en zo ver weg. Van Argentinië naar Uruguguay, van Nederland naar Argentinië. De maand waar technologie de oplossing bleek en kilometers werden overbrugt. De maand waarin liefde de boventoon voerde en veel moois werd gezien!

Montevideo

In augustus, lichtte ik al een tipje van de sluier, samen met Jorge stond er een weekend tripje op het programma. Op naar de hoofdstad van Uruguay, Montevideo. Veel reizigers slaan het tijdens hun rondreis in Zuid-Amerika over, maar als je toch op 3 uur afstand woont kun je net zo goed even langs wippen. Dus gingen Jorge en ik al vroeg op pad naar de ferry, denkend dat we daar even lekker 3 uur verder konden slapen. NOT! We schrokken wakker toen bijna de hele boot al leeg was en bleek dat we niet met de boot rechtstreeks gingen, maar ook nog 2 uur in de bus moesten hobbelen. Maar niets kon de pret nog drukken, want land nummer 40 werd aangetikt! Hatseflats, lekker verder krassen op die kraskaart!

Montevideo is rijk aan mooie architectuur, ietswat slaperig en rustgevend. Even wat anders dan het drukke Buenos Aires. We bleken een erg fotogeniek hotel te hebben geboekt, want alles was in retro stijl, zelfs de tv waarvan we dachten dat die never-nooit meer zou werken (jaren 70?), kraakte een eind weg en liet ons de mooiste zwart-wit beelden zien als we aan de knoppen draaiden. Old-school style! Maar we hadden maar 2 dagen, dus tijd om lang te treuzelen was er niet. We verkende het oude centrum en streken neer in de oude markthal, waar onze neus al van ver naar toe werd getrokken. Voor het beste vlees van de grill is dit de place to be!

Op zondag was de stad pas echt uitgestorven en alles zat potdicht. Zondagsrust is hier nog helemaal up-to-date. Alhoewel, op de wekelijkse vlooienmarkt was het dan wel weer een drukte van jawelste met stelletjes die gewapend met hun matte thee en fles heet water langs de rommelige spulletjes struinde.

Montevideo, het leverde mooie plaatjes op en mooie plekken om te bezoeken. En toch waren Jorge en ik het met elkaar eens: heel leuk om gezien te hebben, fijn als weekendje weg, maar we hoeven niet snel weer terug.  Toch een erg leuk weekend gehad om in deze throwback september over te kletsen.

Benieuwd naar meer foto’s en highlights van Montevideo, blader dan zeker even door naar deze blog.

Trouwerij op 11.000 km afstand

Silvia, een van m’n beste vriendinnetjes, werd door haar Jack tijdens kerst ten huwelijk gevraagd. Vriendinnen en ik waren helemaal door het dolle, want ze was een van de eerste close vriendinnen die ging trouwen. Holé Holé Holé! FEEST in de tent! En toch zijn er ook wat tranen gevloeid. Nog geen vakantiedagen en dwaze vliegtuig prijzen maakte het niet mogelijk om erbij te kunnen zijn. Wat is de afstand op dat soort momenten…. Hoe zal ik het zeggen… okey, ik geef het beestje gewoon een naam, KLOTE (met hoofdletters!)! Het is leuk hoor, in het buitenland wonen, maar tegelijkertijd mis je ook dit soort fantastische momenten van je vrienden. Het werd de meest lastige week van het afgelopen jaar, want hoe dichterbij de dag kwam, hoe meer ik veranderde in een emotioneel wrak.

Maar er werden oplossingen gezocht en gevonden. Silvia ging helemaal mee met de moderne tijd.  En dus zat ik om 8:00 uur ’s ochtends (Argentijnse tijd) klaar voor HET grote moment! Ander lief vriendinnetje had haar telefoon in de aanslag en ging alvast met mij op Whatsapp aan de wandel door de kamer van het gemeentehuis. “Even zwaaien Felice!” En eindelijk was daar het bruidspaar. Wat was het ongelofelijk raar, emotioneel, verdomd lastig, allemachtig mooi, te geniaal voor woorden, om op 11.000 km afstand Silvia en Jack onder romantische muziek en gehuld in prachtige trouwkledij de kamer van het gemeentehuis binnen te zien lopen. Drie kwartier lang zat ik met een big smile naar mijn telefoonscherm te staren. Ik verstond niks van de hele ceremonie, behalve het belangrijkste en magische woord: JA! De liefde spatte ervan af en werd door de camera van Meerssen tot aan Buenos Aires en terug gebroadcast! Met een hoop foto’s en filmpjes van vrienden, m’n moeder en familie van Silvia heb ik op afstand deze bijzondere dag toch een beetje met haar mee kunnen maken. Dank aan iedereen, hulde aan het bruidspaar en proost: op de liefde, op Jack & Silvia!

Oktober, 1 jaar wonen in het buitenland

Na deze throwback september, is het tijd voor oktober. De maand dat ik een jaar geleden uit Nederland vertrok. Op Rugzak vol Reizen wordt het een maand van terugblikken op hoogtepunten en dieptepunten, gezellige bezoekjes en de top ervaringen van Colombia en Argentinië. Al die mooie ervaringen, wonen in het buitenland, ik wilde er graag iets mee doen. Tadadataaaa: Er komt een nieuwe reeks op Rugzak vol Reizen: Wonen in het buitenland. En dat ga ik niet alleen doen, want er wonen aardig wat vrienden en vriendinnen over de hele wereld die ook graag hun verhalen in woorden willen transformeren. Dus wees welkom om te lezen, smikkel van alle grappige, ontroerende momenten tijdens het wonen in het buitenland.

Instagram & interview nieuws!

Yes, Local Hero Travel interviewde me over mijn ervaringen tijdens het reizen en de reisbegeleiding in Peru. Erg leuk om te mogen doen voor een mooi bedrijf! Het interview kun je hier teruglezen. Voor de instagrammers onder ons, bedankt voor jullie commentaar en support. Dit was jullie top 3 in september:

Graag een dosis reis inspiratie op je Instagram? Like dan de Rugzak vol Reizen pagina hier op Instagram. Ook ben ik altijd benieuwd naar je reactie op deze throwback september